کارشناسان فایدیم:
خرید روغن مورینگا اصل
جهت خرید و استعلام قیمت روغن مورینگا اصل به حجم های 100 سی سی و 1 لیتری، لطفاً در ساعات کاری با ما تماس بگیرید: 09156665628
توضیحات تخصصی محصول
نمایش
برای موارد اول و دوم یک مقاله مفصل در سایت بازرگانی فایدیم منتشر کرده ام که می توانید آن را از آدرس زیر مطالعه کنید.
مقاله: خواص مورینگا برای دیابت
امّا در این مقاله قصد دارم به مورد سوم بپردازم تا ببینیم دلیل تراکنش های بالای بازار خرید روغن مورینگا چیست؟
مقاله: قیمت روغن مورینگا
ابتدا لازم است به این نکته اشاره کنم که ویژگی های روغن های مختلف در سرخ کردن اهمیت زیادی دارند. بویژه امروزه که غذاهای سرخ کردنی که به طور شناور در روغن سرخ می شوند، اهمیت و جایگاه زیادی در زندگی روزمره مردم پیدا کرده اند.
از طرفی استفاده مکرر از یک روغن در سرخ کردن مواد غذایی، با اکسید شدن، موجب تشکیل اجزاء نامطلوبی در روغن می شود که برای سلامتی بشر مضر است.
بنابراین استفاده از روغنی که بتواند بیشترین مقاومت را در برابر حرارت نسبت به اکسید شدن از خود نشان دهد، دارای اهمیت زیادی است.
تفاوت روغن مورینگا با روغن زیتون
روغن زیتون ویرجین دارای این ویژگی می باشد که مقاومت نسبتاً خوبی در برابر اکسید شدن از خود نشان می دهد که به دلیل حضور موادی به نام آلفا توکوفرول (α-tocopherol) و اجزاء فنولیک است (Lalas و همکاران، 2006).
با این حال کاربرد روغن زیتون در صنایع غذایی به دلایلی از جمله قیمت بالای آن محدود می باشد.
در این شرایط استفاده از روغنی با همان مشخصات روغن زیتون با توان برابر یا بیشتر در مقاومت به اکسید شدن در برابر حرارت، ارزش زیادی در صنایع غذایی خواهد داشت.
روغن گونه هایی از مورینگا که از این نظر ارزیابی شده اند، دارای این ویژگی است.
به عنوان نمونه Lalas و همکاران (2006) در ارزیابی روغن گونه ای از مورینگا به نام M. Stenopetala به دو روش استخراج روغن به روش سرد با فشار و روش استفاده از حلال (n-hexane)، روغن بذر گونه مذکور را استخراج نموده و مشخصات فیزیکی و شیمیایی متعددی از این روغن را تعیین نمودند.
همچنین میزان اسیدهای چرب و توکوفرول این روغن را مشخص کرده و حساسیت آن را به اکسیداسیون نیز تعیین کردند.
در ادامه سیب زمینی و فیله ماهی را در این روغن به مدت به ترتیب 6 و 8 دقیقه سرخ کرده و این عمل را 25 بار در مدت 5 روز تکرار کردند.
نمونه های سرخ شده در روزهای متوالی از نظر ویژگی های مختلف ارزیابی گردید و داده های حاصل تجزیه و تحلیل شدند. همچنین ویژگی های مختلف فیزیکی و شیمیایی روغن ها در پایان هر روز ارزیابی گردید.
بررسی ها نشان دادند که اسیدهای چرب آزاد در روغن ها اضافه نشد.
ویسکوزیته روغنی که با روش فشار سرد استخراج شده بود پس از 25 بار سرخ کردن تغییر معنی داری نداشت، امّا روغن استخراج شده با هگزان تغییرات بیشتری داشت.
این اتفاق در استفاده از روغن گونه M. oleifera نیز مشاهده شد ( Tsaknis و 2002a ،Lalas).
این تغییرات در سرخ کردن سیب زمینی و ماهی روند یکسانی نشان داد.
در مطالعات Lalas و همکاران (2006)، روغن استخراج شده به روش پرس سرد شرایط بهتری داشت.
از جمله اینکه، در روغنی که با روش پرس سرد استخراج شده بود؛ اکسیداسیون اسیدهای چرب غیر اشباع، کمتر صورت گرفته بود.
روغن مورینگا از نظر مشخصات می تواند با روغن زیتون مقایسه شود.
به عبارت دیگر روغن مورینگا حاوی نسبت بالایی از اسیدهای چرب اشباع و غیر اشباع یک واحدی نظیر روغن زیتون است که جایگزین ایده الی برای این گونه روغن ها در جیره غذایی انسان است.
این روغن حاوی تمامی اسیدهای چربی است که در روغن زیتون یافت می شود و می تواند به عنوان یکی از جایگزین های روغن زیتون که ارزش زیادی دارد، مورد استفاده قرار گیرد (Abdulkarim و همکاران، 2005).
روغن مورینگا با رویکرد امروزی در خصوص جایگزینی روغن های گیاهی غیر اشباع چند زنجیره ای با روغن های گیاهی غیر اشباع حاوی مقادیر زیاد اسیدهای تک زنجیره ای، دارای ارزش زیادی است.
اجزاء اسید چرب در روغن بذر مورینگا
گفته می شود که روغن هایی که حاوی مقادیر زیادی اسید اولئیک هستند؛ حتی در شرایط سختی نظیر سرخ کردن غذا، پایداری زیادی دارند.
محققی به نام Abdulkarim و همکارانش (2005)، روغن گونه M. oleifera را از نظر ویژگی های فیزیکوشیمیایی، از جمله رفتارهای حرارتی مورد مطالعه قرار داده اند.
ویژگی های شیمیایی روغن مهم ترین ویژگی های آن است که شرایط آن را تعیین می کنند.
مقادیر اسید چرب آزاد و پراکسید از جمله مواردی هستند که کیفیت روغن را تعیین می کنند.
ارزش یدی روغن نیز درجه غیر اشباع بودن آن را تعیین می کند.
در تحقیق Abdulkarim و همکاران (2005) اسید چرب آزاد و ماده غیر قابل صابونی شدن در روغنی که با حلال استخراج شده بود به طور معنی داری از روغنی که با آنزیم استخراج شده بود، بیشتر بود ولی بین مقادیر ارزش یدی و صابونی شدن در دو نوع روغن تفاوت معنی داری وجود نداشت.
در این تحقیق عمده ترین اسیدهای چرب اشباع شده در روغن بذر مورینگا (M. oleifera) شامل موارد زیر بودند:
- اسید پالمیتیک
- اسید استئاریک
- اسید آراچیدیک
- اسید بیهنیک
و مهم ترین اسید چرب غیر اشباع اسید اولئیک (67.9 تا 70%) به همراه مقدار ناچیزی اسید پالمیتیک، لینولئیک، لینولنیک و ایکوزنوایک بود.
در جدول زیر مقادیر نسبی اجزاء اسید چرب در روغن بذر گونه (M. oleifera) را مشاهده می کنید.
| اسید های چرب | استخراج با آنزیم | استخراج با حلال |
|---|---|---|
| c_14:0 | 0.2±0.00 | 0.1±0.05 |
| c_0:16 | 6.8±0.60 | 7.8±1.25 |
| c_1:16 | 2.9±0.10 | 2.2±0.06 |
| c_0:18 | 6.5±0.50 | 7.6±0.05 |
| c_1:18 | 70.0±1.90 | 67.9±0.75 |
| c_2:18 | 0.9±0.00 | 1.1±0.10 |
| c_3:18 | 0.00±0.0 | 0.2±0.00 |
| c_0:20 | 4.2±0.35 | 4.0±0.06 |
| c_0:20 | 1.4±0.06 | 1.5±0.06 |
| c_0:22 | 5.8±0.00 | 6.2±0.50 |
| c_0:24 | 1.3±0.30 | – 1.3± |
مقادیر ذکر شده در جدول از این نظر که هم تفاوت دو روش استخراج را از نظر اجزاء نشان می دهند و هم از این نظر که اساساً اجزاء روغن گونه M. oleifera را نشان می دهند، دارای اهمیت هستند.
بر اساس تجزیه آماری محققان نامبرده، اختلاف معنی داری بین دو روش استخراج روغن از نظر اجزاء پروفیل نبود.
اسید بهنیک موجود در روغن مورینگا
یکی از ویژگی های روغن گونه M. oleifera بر اساس مقادير موجود در جدول، مقدار قابل توجه اسید بهنیک است که در دو روش استخراج به وسیله آنزیم و حلال، به ترتیب 5.8% و 6.2% بود.
بر این اساس، این روغن می تواند به عنوان منبع طبیعی روغن بهنیک قلمداد گردد که در جامد کردن مارگارین، به عنوان روغن تردکننده مواد غذایی و نیز غذاهایی که حاوی روغن های جامد و نیمه جامد هستند، مورد استفاده قرار گیرد و نیازی به فرایند هیدروژن دهی به روغن نداشته باشد (Abdulkarim و همکاران، 2005).
مقدار بالای اسید اولئیک در این روغن از نظر ارزش غذایی و پایداری بالا در زمان سرخ کردن و پختن غذا حائز اهمیت است.
پایداری روغن آفتابگردان و سویا با مورینگا
در تحقیقی که Anwar و همکاران (2007) انجام دادند نیز روغن حاصل از گونه M. oleifera را یکی از پایدارترین روغن های موجود ارزشیابی نمودند.
نامبردگان 20 تا 80 درصد روغن این گونه را با روغن های آفتابگردان و سویا مخلوط کرده و تغییرات ایجاد شده در ترکیب اسیدهای چرب، پایداری اکسیداسیونی و حرارتی دو روغن مذکور را ارزیابی نمودند.
مخلوط روغن مورینگا با آفتابگردان و سویا به میزان صفر تا 80 درصد موجب کاهش اسید لینولئیک (C18:2) و افزایش مقدار اسید اولئیک (C18:1) گردید.
آزمون قابلیت انبارداری (در شرایط محیط به مدت 180 روز) نشان داد که پایداری اکسیداسیون روغن ها با افزودن روغن مورینگا به آن ها، به میزان قابل توجهی افزایش یافته است.
آزمون حرارتی توسط نامبردگان (180 درجه سانتیگراد، به مدت 42 ساعت و 6 دوره حرارتی در هر روز) نشان داد که مخلوط روغن مورینگا با سویا به ترتیب با نسبت 80 به 20 (حجم به حجم) پایدارترین ترکیب بود.
به طور کلی این تحقیق نشان داد که مخلوط کردن روغن هایی که دارای مقادیر بالایی از اسید لینولئیک هستند با روغن مورینگا، هم موجب افزایش کیفیت روغن می گردد و هم پایداری آن را در استفاده به عنوان روغن سرخ کردنی افزایش می دهد.
ترکیب اسیدهای چرب 3 گونه مورینگا
مطالعات Somali و همکاران (1984) نشان داد که ترکیب اسیدهای چرب گونه M. peregrina با سایر گونه های مورینگا متفاوت است.
در این گونه 9 اسید چرب توسط نامبردگان تشخیص داده شد. در حالی که در گونه M. oleifera تا آن زمان تنها 4 اسید چرب و در گونه M. concanensis هفت اسید چرب تشخیص داده شده بود.
گونه M. peregrina مقادیر بیشتری از اسیدهای چرب اشباع نشده داشت که بیشتر از نوع اسید اولئیک بود.
در انتها اشاره کنم که از روغن مورینگا در عطر سازی نیز استفاده می شود.
دقت داشته باشید که تنها توصیه ما استفاده از روغن طبیعی مورینگا است و ما هیچ گونه برندی را به شما پیشنهاد نمی کنیم، چرا که شناختی نداریم.
توصیه می کنم در خرید روغن مورینگا دقت زیادی به خرج بدید تا از کیفیت اصلی آن بهره مند شوید.
مقاله ای که مطالعه کردید با زحمت بسیار زیادی توسط ما نوشته شده است، امید داریم که به این فرهنگ صحیح احترام گذاشته و از کپی کردن محتوا آن هم بدون ذکر منبع (فایدیم)، خودداری نمایید.
سایر اسانس ها و روغن های گیاهی فایدیم:
آیا نظر و یا سؤالی در مورد این مقاله دارید؟