باریجه ایرانی را از متخصصان این حوزه خرید کنید.
کشور | نام های رایج |
---|---|
انگلیس | Galbanum |
عربستان | Qana |
آلمان | Galbanharz |
اسپانیا | Gálbano |
روسی | Гальбан |
چینی | 䭱齊 |
کاتالان | Gàlban |
عبری | חלבנה |
جنوب هند | ഗാൽബാനം |
پارامتر | توضیح |
---|---|
نام علمی | Ferula gummosa |
Author | .Boiss |
خانواده | Umbelliferae |
نام های مترادف هتروتیپیک (Heterotypic) | Ferula erubescens Boiss. Ferula galbaniflua Boiss. & Buhse. Peucedanum galbanifluum (Boiss. & Buhse) Baill. |
رتبه دارویی | 2 |
رتبه خوراکی | 2 |
نام فارسی | باریجه، قاسنی، بارزد، بالنبو |
پارامتر | توضیح |
---|---|
ارتفاع گیاه (متر) | 1 |
پهنای کانوپی (متر) | 1 |
فرم رشد | چند ساله |
آیا گیاه تثبیت نیتروژن انجام می دهد؟ | خیر |
آفتاب کامل
پارامتر | توضیح |
---|---|
خاک مطلوب | سبک (شنی)، متوسط (لوم)، سنگین |
آیا گیاه در خاک ضعیف قادر به رشد است؟ | خیر |
آیا گیاه در خاک رسی سنگین رشد می کند؟ | خیر |
اسیدیته خاک | اسیدی، خنثی، قلیایی |
آیا گیاه در خاک اسیدی قوی رشد می کند؟ | خیر |
آیا گیاه در خاک قلیایی قوی رشد می کند؟ | خیر |
رطوبت | خاک خشک، خاک مرطوب |
آیا گیاه به خاکی با زهکشی خوب نیاز دارد؟ | بله |
پارامتر | توضیح |
---|---|
آیا گیاه خودگشن است؟ | بله |
نوع گل | نر و ماده |
نحوه گرده افشانی | مگس ها |
ادویه
گل
محدب و کروی شکل
پارامتر | توضیح |
---|---|
ارتفاع از سطح دریا | 4000 - 2100 |
نوع اقلیم |
|
شیب اراضی (درجه) | 90 - 10 |
حجم بارندگی سالیانه (mm) | 700 - 250 |
استاندارد دما (سالیانه - C°) |
|
لطفاً در شرایط و موارد زیر استفاده نشود:
- افراد مبتلا به بیماری های قلبی عروقی
- افراد دارای فشار خون
- خانم های باردار
- دوران شیردهی
- نوزادان
- استفاده خوراکی با دزاژ غیر استاندارد
توجه: قبل از استفاده موضعی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا برای شما حساسیت پوستی ایجاد نکند.
نمای کلی از باریجه
پارامتر | توضیح |
---|---|
نام علمی گیاه مولد | Ferula gummosa Boiss |
فصل بهره برداری (به طور میانگین) | نیمه خرداد تا اواخر شهریور ماه |
بهترین زمان خرید | مهر ماه |
درجه بندی باریجه
نوع | مقدار مواد غير محلول در الكل 90 درصد |
---|---|
ممتاز | تا 10 درصد |
درجه یک | 11 تا 25 درصد |
درجه دو | 26 تا 35 درصد |
درجه سه | 36 تا 50 درصد |
توجه: در هيچ يک از موارد بالا مقدار خاكستر كل نبايد از 10 درصد بيشتر شود؛ چرا که مرغوبیت باریجه از خاکستر باقیمانده در اثر سوختن مشخص می شود.
مقایسه اسانس میان بهترین توده های باریجه ایران
تعداد ترکیب در اسانس | درصد اسانس (%v/w) | توده باریجه (مختصات جغرافیایی) |
---|---|---|
41 | 24 | 36.1629° N, ... E |
56 | 22 | 35.7594° N, ... E |
50 | 22 | 36.9947° N, ... E |
ترکیبات اصلی اسانس باریجه
36.1629° N, … E
درصد | ترکیبات | ردیف |
---|---|---|
48.27 | β-Pinene | 1 |
7.41 | Guaiol | 2 |
4.61 | α-Pinene | 3 |
3.19 | 1,3,5-Undecatriene | 4 |
ترکیبات اصلی اسانس باریجه
35.7594° N, … E
درصد | ترکیبات | ردیف |
---|---|---|
25.88 | β-Pinene | 1 |
12.72 | α-Pinene | 2 |
8.72 | δ-3-Carene | 3 |
5.48 | Limonene | 4 |
علت تفاوت در ترکیبات عمده اسانس باریجه ایران
توجه: استحصال شیره باریجه در زمان های متفاوت حتی با فاصله زمانی کوتاه، می تواند در میزان ترکیبات مؤثره آن، فعالیت بیولوژیکی و کاربردهای صنعتی و غذایی آن تأثیر بگذارد.
رایحه باریجه از کجا نشات می گیرد؟
روغن باریجه یک ماده پر کاربرد در صنعت و دارای رایحه سبز (Green odor) قوی با تنالیته های زیر می باشد:
رایحه سبز (Green odor) به چه معنا است؟
در دنیای رایحه ها، از سبز برای توصیف یک رایحه تازه، سبک، خنک یا تند استفاده می شود.
این رایحه یادآور برگ های سبز خرد شده، خیار، فلفل دلمه ای سبز خرد شده یا نخود تازه در غلاف می باشد.
خیلی از افراد تصور می کنند که چون مونوترپن ها اجزای اصلی روغن باریجه هستند؛ بنابراین رایحه باریجه نیز ناشی از آن ها است.
این در حالی است که آلفا پینن (α-pinene) و بتا پینن (β-pinene) را می توان در سقز و یا کندر نیز پیدا کرد، امّا آیا سقز و کندر با باریجه به لحاظ رایحه یکی هستند؟!
پس از بررسی پژوهش هایی که تاکنون انجام شده است؛ کارشناسان فایدیم متوجه شدند که مقادیر کمی از پیرازین ها (Pyrazines) به میزان قابل توجهی در ایجاد رایحه باریجه نقش دارند.
ساختارهای شیمیایی که در ایجاد رایحه باریجه نقش دارند، عبارتند از:
ساختار شیمیایی | ردیف |
---|---|
(6Z,8E)-undeca-6,8,10-trien-3-one (2a) | 1 |
(6Z,8E)-undeca-6,8,10-trien-4-one (3a) | 2 |
(6E/Z,8E)-undeca-6,8,10-trien-3-one (2) | 3 |
(6E/Z,8E)-undeca-6,8,10-trien-4-one (3) | 4 |
توجه: ترکیبات 3 و 4 برای اولین بار در سال 2009 تنها در روغن باریجه شناسایی شدند؛ نه در سایر محصولات طبیعی.
انواع باریجه بر حسب ساختار شیره گیاه
1. اشکی
بر اثر نیش حشرات، خراش های طبیعی یا ایجاد شکاف بر روی ساقه گیاه، شیره ای ترشح می شود که به آن باریجه اشکی می گویند. شیره تراوش شده به تدریج در مجاورت هوا سفت شده و معمولاً از گیاه جدا می شود. باریجه اشکی به رنگ سفید مایل به سبز یا قرمز، از نظر ابعاد در حد یک فندق و مقطع آن اگر شکسته شود به رنگ سفید مایل به سبز یا قرمز به رنگ زرد شفاف است که در مجاورت هوا تیره می شود. این گونه باریجه تا مدت ها نرمی خود را حفظ می کند؛ ولی به مرور زمان سخت و شکننده می شود به گونه ای که بر اثر خرد شدن، به صورت گرد در می آید. مقدار محصول باریجه اشکی کم است و از قیمت بیشتری نیز برخوردار است. چنانچه باریجه اشکی را روی شعله (در معرض حرارت) قرار دهید، مانند کندر می سوزد. طعم آن گس و تلخ و گزنده با بوی قوی و نامطبوع است. اگر با آب مخلوط شود به آسانی تبدیل به امولسیون می شود به گونه ای که 25 درصد آن در آب وارد می شود.
3. عسلی
باریجه مایع را باریجه عسلی می گویند. شیرابه ای است غلیظ شبیه عسل با بویی تند و نافذ و شبیه بوی کرفس به رنگ زرد متمایل به رنگ قهوه ای با مزه ای تلخ. این باریجه بر اثر برش طولی یا برش عرضی قسمت یقه گیاه به خارج ترشح می شود و طی آخرین بررسی های کارشناسان فایدیم، به طور میانگین دارای 25 تا 30 درصد اسانس می باشد. باریجه عسلی را می توان از پالایش باریجه توده ای نیز به دست آورد.
2. توده ای
هنگام صبح و رو به آفتاب، ابتدا خاک پای گیاه را کنار زده و گودالی به عمق میانگین 20 سانتی متر اطراف آن حفر می کنند؛ سپس گیاه را از قسمت یقه، قطع می کنند. به این ترتیب باریجه به تدریج خارج شده و داخل گودال جمع می گردد. هر هفته یک بار با برداشتن لایه ای به قطر نیم سانتی متر پایین تر از محل بریده شده قبلی، اصطلاحاً زخم را تازه کرده و موجب خروج باریجه بیشتری می شوند و این عمل به طور منظم تا استحصال حداکثری باریجه ادامه می یابد. با برداشت و انباشته کردن باریجه های جمع آوری شده در دفعات مختلف، توده ای حجیم با ظاهری نامنظم ایجاد می شود. این توده باریجه به رنگ سفید مایل به کِرم و مخلوط با مواد خارجی و ناخالصی است.
انواع باریجه بر حسب ساختار شیره گیاه
1. اشکی
بر اثر نیش حشرات، خراش های طبیعی یا ایجاد شکاف بر روی ساقه گیاه، شیره ای ترشح می شود که به آن باریجه اشکی می گویند. شیره تراوش شده به تدریج در مجاورت هوا سفت شده و معمولاً از گیاه جدا می شود. باریجه اشکی به رنگ سفید مایل به سبز یا قرمز، از نظر ابعاد در حد یک فندق و مقطع آن اگر شکسته شود به رنگ سفید مایل به سبز یا قرمز به رنگ زرد شفاف است که در مجاورت هوا تیره می شود. این گونه باریجه تا مدت ها نرمی خود را حفظ می کند؛ ولی به مرور زمان سخت و شکننده می شود به گونه ای که بر اثر خرد شدن، به صورت گرد در می آید. مقدار محصول باریجه اشکی کم است و از قیمت بیشتری نیز برخوردار است. چنانچه باریجه اشکی را روی شعله (در معرض حرارت) قرار دهید، مانند کندر می سوزد. طعم آن گس و تلخ و گزنده با بوی قوی و نامطبوع است. اگر با آب مخلوط شود به آسانی تبدیل به امولسیون می شود به گونه ای که 25 درصد آن در آب وارد می شود.
2. توده ای
هنگام صبح و رو به آفتاب، ابتدا خاک پای گیاه را کنار زده و گودالی به عمق میانگین 20 سانتی متر اطراف آن حفر می کنند؛ سپس گیاه را از قسمت یقه، قطع می کنند. به این ترتیب باریجه به تدریج خارج شده و داخل گودال جمع می گردد. هر هفته یک بار با برداشتن لایه ای به قطر نیم سانتی متر پایین تر از محل بریده شده قبلی، اصطلاحاً زخم را تازه کرده و موجب خروج باریجه بیشتری می شوند و این عمل به طور منظم تا استحصال حداکثری باریجه ادامه می یابد. با برداشت و انباشته کردن باریجه های جمع آوری شده در دفعات مختلف، توده ای حجیم با ظاهری نامنظم ایجاد می شود. این توده باریجه به رنگ سفید مایل به کِرم و مخلوط با مواد خارجی و ناخالصی است.
3. عسلی
باریجه مایع را باریجه عسلی می گویند. شیرابه ای است غلیظ شبیه عسل با بویی تند و نافذ و شبیه بوی کرفس به رنگ زرد متمایل به رنگ قهوه ای با مزه ای تلخ. این باریجه بر اثر برش طولی یا برش عرضی قسمت یقه گیاه به خارج ترشح می شود و طی آخرین بررسی های کارشناسان فایدیم، به طور میانگین دارای 25 تا 30 درصد اسانس می باشد. باریجه عسلی را می توان از پالایش باریجه توده ای نیز به دست آورد.