خواص ضد دیابتی مورینگا

افزایش قند خون در انسان که ناشی از نقص تولید یا ضعف عمل انسولین است و منجر به نارسایی هایی نظیر بیماری های قلبی عروقی، کلیه ای، عصبی، و بینایی می شود؛ می تواند با مصرف عصاره برگ و میوه گونه M. oleifera کاهش یابد (Jaiswal و همکاران، 2009).

محصول: از کجا مورینگا بخریم

در هندوستان نیز اثرات کاهش قند خون در مصرف عصاره میوه مورینگا گزارش گردیده است (Kar و همکاران، 2003).

در تحقیقات Jaiswal و همکاران (2009)، ثابت شد که عصاره آبی برگ مورینگا (M. oleifera) دارای اثرات کاهنده بر میزان قند خون موش است؛ به نحوی که با مصرف 200 میلی گرم از عصاره مذکور به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، بعد از 6 ساعت، 26.7% کاهش در قند خون ناشتا مشاهده گردید.

همین میزان مصرف عصاره مورینگا به مدت 21 روز، در موش هایی که به شدت دچار دیابت بودند، باعث شد که میزان قند خون ناشتا و بعد از غذا در آن ها به میزان طبیعی برسد.

مطالعه بر روی ترکیبات شیمیایی موجود در بخش های هوایی گونه M. oleifera نشان داده است که این اندام ها حاوی انواع ترکیباتی زیر می باشند:

•  هیدروکربن ها
•  استرول ها
•  تری ترپن ها

بتا- سیتوسترول نسبت به سایر ترکیبات استروئیدی به میزان بالاتری یافت می شود.

همچنین، اسیدهای چرب اشباع شده به نسبت تقریباً دو برابر اسیدهای چرب غیر اشباع در بخش های هوایی از جمله برگ ها و شاخه ها وجود دارد.

از بین 13 اسید چرب شناسایی شده، اسید پالمیتیک که یک نوع اسید چرب اشباع شده 16 کربنی است به میزان بالاتری وجود دارد و کاربرد عصاره الکلی فاقد چربی از گونه M. peregrina، موجب کاهش معنی دار میزان موارد زیر در موش های دیابتیک گردیده است (Eilert سال 1978):

•  گلوکز سرم خون
•  آنزیم های کبدی
•  و چربی های پلاسما

در طب سنتی از فراورده های گونه M. peregrina، به عنوان کاهش دهنده قند و چربی خون و نیز به عنوان آنتی اکسیدان استفاده می شود.

مهم ترین ترکیبات فعال زیستی شناسایی شده در عصاره الکلی فاقد چربی این گونه، ترکیبات فلاونوئیدی، همانند کوئرستین و روتین می باشند.

• کوئرستین: Quercetin
• روتین: Rutin

این ترکیبات از اکسیداسیون LDL و سمیت ناشی از آن در شرایط آزمایشگاهی جلوگیری می نمایند (Fuglie سال 1999).

بر مبنای نتایج به دست آمده، گز روغنی یک منبع طبیعی از آنتی اکسیدان ها است.

آنتی اکسیدان ها، علاوه بر خواص ذکر شده، مانع از آسیب سلول های بتای جزایر لانگرهانس لوزالمعده توسط رادیکال های آزاد می شوند.

این سلول ها در ترشح انسولین نقش دارند. بنابراین برای درمان و یا پیشگیری از دیابت قندی مفید هستند (Eilert و همکاران، 1981).

از طرف دیگر مشخص شده است که فلاونوئیدها، بازدارنده فعالیت آنزیم cAMP فسفودی استراز هستند.

ماده cAMP، یکی از تعدیل کننده های ترشح انسولین است. بنابراین می تواند متابولیسم گلوکز را بهبود ببخشد (Makonnen و همکاران، 1997) و همچنین باعث بهبود متابولیسم چربی ها و عملکرد کبد گردد (Selvakumar و Natarajan سال 2008).