ارزش غذایی فراورده های مورینگا

مورینگا تثبیت کننده ازت نیست (Islam و همکاران، 2005).

گل ها و برگ های آن به طور متوسط 5% تا 10% پروتئین دارند و در برخی از کشورها این اجزاء به عنوان سبزیجات و خوراک انسانی مورد استفاده قرار می گیرند.

محصول: قیمت هر کیلو برگ مورینگا

غلاف های میوه گونه M. oleifera مثل لوبیا سبز، پخته و خورده می شوند.

برگ های این گونه حاوی 6.7 گرم پروتئین در هر صد گرم می باشند.

محصول: روغن مورینگا اصل

هر صد گرم از برگ های این گونه حاوی مقادیر زیر می باشد (Islam و همکاران، 2005):

برگ های مورینگا غنی از کارتنوئیدها، اسید اسکوربیک و آهن هستند و به عنوان جایگزین بخشی از پروتئین مورد نیاز انسان، استفاده می شوند (Subadra و همکاران، 1997 ؛ Richter، و همکاران، 2003).

روغنی که از بذر مورینگا استخراج می شود در برخی از کشورهای عربی روغن بن (Ben oil) نامیده می شود.

این روغن از نظر ویژگی های شیمیایی معادل روغن زیتون قلمداد می گردد و حاوی مقادیر زیادی توکوفرول است (Tsaknis و همکاران، 1999).

روغن استحصالی از مورینگا قابل استفاده در سالاد می باشد.

ارزش غذایی بالای گونه های این جنس بیشتر از این نظر می باشد که علاوه بر وفور عناصر و ویتامین های ضروری در تغذیه انسان، از انواع اسیدهای آمینه از جمله آرژنین و هیستیدین که در رشد انسان به ویژه نوزادان اهمیت زیادی دارند، غنی می باشد.

داشتن ویژگی آنتی اکسیدانی در سطح بسیار مناسب (Marwah و همکاران، 2007)، موجب شده است که ارزش این گونه ها در صنایع غذایی نیز افزایش یابد.

پوست برخی از گونه های مورینگا از جمله گونه M. oleifera حاوی نوعی صمغ است که به عنوان ادویه استفاده می شود و در برخی از بیماری های معده کاربرد دارد (Islam و همکاران، 2005).

در برخی از کشورها به دلیل ارزش غذایی بالای گونه های مورینگا، از برگ های آن در تغذیه انسان نیز استفاده می شود.

به عنوان نمونه در عمان از برگ های جوان درختان گونه M. peregrina به عنوان سبزی تازه استفاده می شود (Marwah و همکاران، 2007).

در تایلند بیش از صد سال است که از غلاف میوه گونه M. oleifera در زمانی که هنوز ترد است به عنوان سبزی استفاده می شود.

همچنین در این کشور، از عصاره ای که با آب داغ از ریشه این گیاه استخراج می شود، به عنوان نوشیدنی جهت مقابله با ضعف های جسمانی و به عنوان یک تونیک قلبی استفاده می کنند. (Chumark و همکاران، 2008).

از ریشه گونه M. oleifera در آسیا و آفریقا به عنوان ادویه استفاده می شود و گل آذین های آن ضمن اینکه در برخی از کشورها به عنوان سبزی مصرف می شوند، جاذبه زیادی برای زنبور عسل داشته و در تغذیه آن ها بسیار مناسبند (Palada سال 1996).

برگ و میوه مورینگا حاوی مقادیر زیادی ویتامین C هستند.

برگ های گونه M. oleifera ویژگی های عمومی یک سبزی برگی را داشته و از کلسیم، فسفر و آهن نیز غنی هستند.

بر اساس مطالعات Barminas و همکاران (1998) در مقایسه با چندین گونه گیاهی که به عنوان سبزی خوردن مورد استفاده هستند، گونه M. oleifera بیشترین مقدار روی را داشت (25 میلی گرم از هر 100 گرم ماده خشک).

با توجه به اهمیت روی در تغذیه انسان، این ویژگی دارای اهمیت زیادی است که باید مورد توجه قرار گیرد.

بر اساس تحقیقات Soliva و همکاران (2005)، برگ مورینگا (M. oleifera) حاوی مقدار قابل توجهی اسید لینولئیک به صورت اومگا 3 می باشد.

مقادیر اجزاء تشکیل دهنده برگ و میوه گونه M. oleifera در جدول زیر ارائه شده است.