مورینگا به عنوان مکمل غذایی

بسیاری از کمبودهای غذایی از جمله کمبود آهن و ویتامین A و نیز بیماری های مسری در کشورهای در حال توسعه و نیز بیماری های غیر مسری از جمله چاقی مفرط در کشورهای توسعه یافته، موجب نگرانی های زیادی در این کشورها شده است.

محصول: از کجا مورینگا بخریم

این در حالی است که جیره های غذایی حاوی سبزیجات و میوه ها می توانند ریز مغذی ها و نیز مکمل های فیتوشیمیایی تقویت کننده سلامتی مورد نیاز انسان را تأمین نموده و مشکلات سوء تغذیه را به میزان زیادی مرتفع نمایند.

گفته می شود که بسیاری از مردم جهان یا به سبزیجات کافی دسترسی ندارند و یا به اندازه کافی از سبزیجات و میوه جات در جیره غذایی خود استفاده نمی کنند.

این امر سالانه منجر به مرگ و میر 2.7 میلیون نفر شده و این عامل را به عنوان دهمین عامل مؤثر در مرگ و میر انسان تبدیل نموده است (Ezzati و همکاران، 2002).

بسیاری از گونه های گیاهی که در نقاط مختلف جهان به عنوان سبزی مصرف می شوند؛ به رغم اینکه دارای ویژگی های متعددی از جمله موارد زیر هستند:

•  مقاومت به آفات و امراض
•  مقاوم به تنش های محیطی
•  بسیار مقوی و مغذی
•  حاوی طیف وسیعی از مواد مؤثره مفید

اغلب در سایر مناطق مورد غفلت قرار گرفته و استفاده لازم از ظرفیت های موجود در آن ها نمی شود.

گونه هایی از مورینگا در زمره این گونه های گیاهی هستند که هنوز از ظرفیت های موجود در آن ها استفاده کافی نمی شود.

به عنوان نمونه گونه M. oleifera از جمله این گونه هاست که بر پایه ویژگی های مختلف از جمله قابلیت های آنتی اکسیدانی آن، محتوی مقدار زیادی از ریزمغذی ها و مواد مؤثره گیاهی ضروری در تغذیه انسان است و در بسیاری از نقاط جهان هنوز ناشناخته است.

بر اساس مطالعات Yang و همکاران (2006b)، از بین گونه های مورد مطالعه، گونه M. oleifera بیشترین مقدار ویتامین C، ویتامین E، آهن و از نظر میزان پروتئین رتبه دوم را داشت.

گاهی گفته می شود که اندام های خوراکی مورینگا دارای موادی هستند که اثر سوء تغذیه ای دارند.

از جمله در میزان برخی از الیگوساکاریدها و اکسالات که ارزش ضد تغذیه ای دارند، در گونه M. oleifera دارای ابهام بود (Freiberger و همکاران، 1998).

این موضوع نیز توسط Yang و همکاران (2006b) مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که برگ های گونه M. oleifera از نظر این مواد فاقد مشکل هستند.

به عنوان نمونه مقدار اکسالات در تحقیق مذکور:

•  در برگ های رسیده گونه اولیفرا، 0.99 میلی گرم در هر گرم ماده خشک ارزیابی گردید.
•  در اسفناج: 25 تا 45 میلی گرم در هر گرم ماده خشک می باشد.

در خصوص نحوه استفاده از برگ های مورینگا باید اشاره کرد که برگ پخته شده مورینگا (M. oleifera) آهن قابل جذب بیشتری دارد و برگ های رسیده مواد مغذی بیشتری دارند.

پختن برگ های این گونه در دمای ملایم، موجب باقی ماندن بیشترین مقدار مواد مغذی و مواد مؤثره خواهد بود.

برگ خشک شده این گونه نیز بسیاری از مواد مغذی و مواد مؤثره را در بر خواهد داشت (Yang و همکاران، 2006b).

برخی ارزش های غذایی چهار گونه مورینگا از جمله گونه های M. oleifera و M. peregrina توسط Yang و همکاران (2006a) نیز مقایسه شده است که حاکی از ارزش بالای این گونه ها در برخی دیگر از ویژگی های این گونه هاست.

بر اساس ارزیابی Yang و همکاران (2006b) در چهار گونه مورینگای مورد بررسی آن ها (M. oleifera، M. peregrina، M. stenopetala و M. drouhardii)، ترکیبات و مقادیر زیر تخمین زده شده است:

•  میزان فنولیک ها، بین 74 تا 210 میکرومول در هر گرم
•  ویتامین (C) 70 تا 100 میکرومول در هر گرم
•  بتا کاروتن، بین 1.1 تا 2.8 میکرومول در هر گرم
•  ویتامین E بین 0.7 تا 1.1 میکرومول در هر گرم

توجه: در بین گونه های مورد مطالعه نامبردگان، گونه بومی کشور ایران M. peregrina، بیشترین مقدار آنتی اکسیدان را داشت.

مطالعات نشان داده است که استفاده از 5% پودر برگ مورینگا در رژیم غذایی، تری گلیسرید خون را کاهش داده و واکنش های ایمنی بدن را افزایش می دهد (Yang و همکاران، 2006b).

امیدوارم که از مطالعه این مقاله از سایت شرکت فایدیم لذت برده باشید.